Zabezpieczanie osuwisk

Od tysięcy już lat człowiek próbuje okiełznać brutalne siły przyrody i zapewnić sobie tym samym lepsze warunki do życia. Mimo tak dużego doświadczenia cywilizacyjnego skuteczne poskramianie żywiołów wciąż nie należy do zadań łatwych, zwłaszcza w dobie gwałtownych zmian klimatycznych, których efekty obserwujemy na całym świecie. Nie jest też jednak zupełnie niemożliwe, wymaga tylko odpowiedniego podejścia. Przykładem może być choćby zabezpieczanie osuwisk.

Tworzą się one w wyniku zaburzeń równowagi mas gruntowych, gdy ich struktura zostaje naruszona. Może się to stać na skutek nasycenia wodą opadową powierzchni gruntu, ale też na przykład poprzez zwiększenie obciążenia czy podkopanie w związku z realizacją projektów budowlanych. Zarówno istniejące, jak i dopiero planowane inwestycje należy więc odpowiednio zabezpieczyć przed katastrofą.

Wstępne analizy

Aby dobrać optymalne dla danej sytuacji rozwiązanie, które z powodzeniem będzie pełnić swą funkcję przez wiele lat, koniecznie trzeba przeprowadzić na wstępie szereg niezbędnych badań geotechnicznych oraz wyliczeń.

Analiza stateczności podłoża obejmuje między innymi określenie rodzaju zalegających w tym podłożu gruntów, układu warstw i poziomu wód gruntowych – wylicza ekspert z firmy GEOTEST.

Aby oszacować prawdopodobieństwo wystąpienia zjawisk osuwiskowych, pod uwagę należy wziąć także charakterystykę znajdujących się lub projektowanych w pobliżu obiektów (zwłaszcza przenoszonego przez nie obciążenia) oraz możliwe sytuacje ekstremalne. Należą do nich choćby nawalne deszcze, zjawiska sztormowe, skrajne wahania temperatur i wód gruntowych, jak również ich koniunkcje. Nie wolno też oczywiście zapomnieć o rozważeniu zmian warunków wodnych w dłuższej perspektywie, uwzględniając np. dane na temat wieloletnich średnich opadów w danym regionie.

Dostępne rozwiązania

Wszystko to jest niezbędne, by przyjąć najwłaściwszą metodę wzmacniania gruntu. Do wyboru jest bowiem co najmniej kilka rozwiązań. Jednym z nich może być stabilizacja podłoża na drodze zastosowania iniekcyjnych pali zbrojnych czy wykonania małośrednicowych otworów, które wypełnia się następnie specjalną mieszanką środków wiążących o wysokiej zawartości spoiw mineralnych. Wśród innych sposobów wymienić można użycie posadowionych głęboko w gruncie (poniżej strefy przemarzania) ścian żelbetowych albo nieco mniej „problematycznych” (łatwiejszy montaż i konserwacja), bardziej estetycznych i lepiej przepuszczających wodę gabionów, czyli siatkowych koszy wypełnionych kamieniami. Cynkowana i dodatkowo pokryta poliestrową powłoką siatka z grubego, podwójnie skręcanego drutu może też zostać samodzielnie wykorzystana nie tylko do zabezpieczenia luźnego materiału skalnego przed gwałtownym odrywaniem się od lica skały i spadaniem, ale też do ochrony gruntu przed zwierzętami, które kopiąc nory, mogłyby naruszyć jego strukturę.