Wykorzystanie pap i membran w inżynierii lądowej

Bez pap i membran trudno wyobrazić sobie współczesne budownictwo, a lista rodzajów i zastosowań tych materiałów jest bardzo długa. By lepiej spełniały swoją rolę, są nieustannie udoskonalane, a technologia ich produkcji stale się rozwija. W tym artykule przyjrzymy się bliżej właściwościom pap i membran oraz obszarom inżynierii lądowej, w których są one najczęściej wykorzystywane.

Papy – rodzaje, właściwości i zastosowanie 

Papa to materiał budowlany od lat z powodzeniem stosowany jako izolacja przeciwwodna i przeciwwilgociowa. Składa się z kilku warstw: zabezpieczenia spodniego, masy asfaltowej z wypełniaczami, osnowy (wykonywanej z włóknin lub tkanin poliestrowych bądź szklanych, welony szklanego albo tektury) i zabezpieczenia wierzchniego, zwykle posypki. 

W zależności od użytych do jej produkcji materiałów i technologii papy dzieli się na:

• papy tradycyjne – tanie, o stosunkowo niskiej wytrzymałości na rozrywanie, mocowane mechanicznie z użyciem lepika lub przyklejane masą asfaltową na zimno lub gorąco. Można wśród nich wyróżnić papy izolacyjne, podkładowe i wierzchniego krycia;

• papy termozgrzewalne – nowoczesne, trwałe i ognioodporne, zbrojone osnowami z włókniny poliestrowej lub włókien szklanych. Są łatwe w układaniu dzięki zastosowaniu specjalnej powłoki asfaltowej na spodniej stronie papy, którą wystarczy podgrzać i przykleić;

• papy samoprzylepne – wyróżnia je warstwa samoprzylepna chroniona folią, która umożliwia wygodny montaż bez konieczności używania otwartego ognia, są dostępne w różnych wersjach dostosowanych do poszczególnych zastosowań.

Ze względu na zastosowanie papy oferowane są przez producentów jako podkładowe, nawierzchniowe, wentylacyjne (perforowane), fundamentowe, odporne na przerastanie korzeni. Tego typu materiał stosuje się do izolowania różnych elementów budynków i innych budowli, między innymi fundamentów, podłóg na gruncie, tarasów, balkonów oraz oczywiście do krycia dachów. Osobną kategorię stanowią papy mostowe.

Do czego w budownictwie wykorzystuje się membrany? 

Membraną określa się w inżynierii lądowej cienką, elastyczną przegrodę wykonaną z tworzyw sztucznych takich jak PVC czy EPDM. Membrany mogą w wielu przypadkach z powodzeniem zastępować papę, ponieważ są doskonałym materiałem izolującym od wody i wilgoci, a przy tym charakteryzują się dużą odpornością na pękanie, rozrywanie, przebicie, niskie i wysokie temperatury, promieniowanie UV, przerastanie korzeni czy długotrwały kontakt z wodą. 

W budownictwie membrany kojarzone są głównie jako warstwa izolacyjna pokryć dachowych, zabezpieczająca przed przenikaniem wilgoci do wnętrza budynku, a z drugiej strony umożliwiająca odparowywanie wilgoci na zewnątrz. Poza dachami stosuje się je również do zabezpieczania ścian, a także zapór i zbiorników wodnych, kanałów czy składowisk odpadów – wyjaśnia pracownik firmy Soprema, producenta materiałów hydroizolacyjnych.

Trzeba podkreślić, że membrany budowlane są paroprzepuszczalne, ponieważ ich bazą jest film funkcyjny o właściwościach dyfuzyjnych – mikrootwory umożliwiają cząsteczkom pary wydostawanie się na zewnątrz, a zarazem blokują przepływ większych cząstek wody. W zależności od planowanego zastosowania dobiera się odpowiednio stopień dyfuzyjności membrany (parametr Sd). Obecnie takie „oddychające” materiały wykorzystuje się do izolacji całych budynków w konstrukcji szkieletowej, dachów spadzistych i zielonych, termoizolacji ścian docieplanych metodą lekką suchą, zabezpieczania fundamentów i części podziemnych budowli, tuneli, umocnień ziemnych oraz akwenów i zapór wodnych.