Skandynawskie standardy w Polsce - zastosowanie keramzytu w budownictwie

Keramzyt to lekkie kruszywo, które produkowane jest z naturalnej gliny. Został wynaleziony przez Amerykanów, ale na masową skalę zaczęli go produkować Skandynawowie w latach trzydziestych ubiegłego stulecia. W Polsce produkowany jest od lat siedemdziesiątych z gliny ilastej, która wydobywana jest głównie na północy naszego kraju.

Właściwości keramzytu

Keramzyt w postaci luźnego kruszywa powstaje w piecach obrotowych. Jego ciężar objętościowy wynosi mniej niż 300 kg/m3, a frakcja to zwykle od 8-20 mm. Keramzyt jest materiałem lekkim, odpornym na działanie wilgoci i mrozu. Jest materiałem stosunkowo wytrzymałym i cechuje się wysokim współczynnikiem przewodności cieplnej. Ma także dobre wlaściwości akustyczne, a więc wytłumia dźwięki. Może być wykorzystywany jako izolacja cieplna stropów, stropodachów, ścian fundamentowych czy podłóg układanych na gruncie. Wykorzystuje się go także jako kruszywo do produkcji lekkiego betonu czy zapraw ciepłochronnych. Keramzyt występuje na rynku nie tylko w postaci luźnego granulatu, o czym opowiemy w kolejnym akapicie.

Elementy konstrukcyjne

Z lekkiego betonu na bazie kruszywa keramzytowego produkowane są także pustaki ścienne, stropowe, bloczki fundamentowe czy cegły. Cechują się wysoką izolacyjnością termiczną i niewielkim ciężarem przy wysokiej wytrzymałości. W Polsce coraz częściej wykorzystuje się je do wznoszenia domów, które są nie tylko ekonomiczne, ale i ekologiczne. Do produkcji elementów keramzytowych stosuje się bowiem wyłącznie naturalne materiały. Z pustaków keramzytowych wznoszone są ściany konstrukcyjne budynków, bloczki wykorzystuje się do budowy ścian fundamentowych oraz podpiwnicznych. Pustaki wykorzystuje się również jako wypełnienie stropów gęstożebrowych typu Teriva. Poza nowoczesnym budownictwem, keramzyt znajduje zastosowanie przy konserwacji zabytków - dowiadujemy się w firmie Keramzyt System ze Szczecina.

Jest to materiał lekki, który doskonale sprawdza się jako materiał do docieplania stropów i podłóg drewnianych, które często znajdują się w zabytkowych budynkach. Dawniej stropy izolowane były tak zwaną polepą, czyli mieszanką gliny, wapna oraz sieczki, która umieszczana była pomiędzy drewnianymi belkami nośnymi. Do renowacji tego typu stropów można użyć warstwy keramzytu, która jest lżejsza i mniej obciąża konstrukcję nośną.