Diagnostyka nawierzchni drogowej

Budowa i stan nawierzchni drogowej mają istotne znaczenie dla sprawnego i bezpiecznego poruszania się pojazdów w ruchu drogowym. Aby sprawdzić właściwości danej nawierzchni i skontrolować jej jakość, oraz potwierdzić zdatność do użytkowania, przeprowadza się szereg badań dotyczących zarówno zastosowanych mieszanek mineralno-asfaltowych (badania MMA), jak i gotowej nawierzchni. Na czym dokładnie polega diagnostyka nawierzchni drogowej, jakie badania obejmuje i kiedy się przydaje?

Znaczenie i zastosowanie diagnostyki nawierzchni drogowych

Postęp technologiczny pozwala obecnie na szerokie zastosowanie metod geofizycznych i laboratoryjnych w badaniach gruntów o różnym przeznaczeniu, również w budownictwie drogowym. Właściwości nawierzchni drogowej w dużej mierze wpływają na bezpieczeństwo, trwałość i komfort poruszania się po jezdni, dlatego tak ważne jest kontrolowanie jej stanu i jakości. Jest to szczególnie istotne w dzisiejszych czasach, kiedy ruch drogowy sukcesywnie się nasila, wobec czego mamy do czynienia z intensywną eksploatacją dróg. Kompleksowa diagnostyka nawierzchni drogowej pozwala ocenić najważniejsze parametry podłoża, takie jak nośność, czyli zdolność do przenoszenia znacznych w przypadku budownictwa drogowego obciążeń, odporność na działanie warunków atmosferycznych, oraz równość. Ponadto bada się również właściwości przeciwpoślizgowe, które pozwalają ocenić przyczepność, mającą niebagatelny wpływ na bezpieczeństwo jazdy, a także cechy powierzchniowe dotyczące m.in. uszkodzeń nawierzchni. Do badanych właściwości o charakterze techniczno-eksploatacyjnych zaliczamy np. stan spękań i innych defektów konstrukcyjnych uwzględniając ich specyfikę oraz zakres. Na podstawie wyników takich badań, przeprowadzanych w obrębie dróg, autostrad, mostów i innych szlaków komunikacyjnych, opracowuje się projekt naprawczy  i na podstawie tego dokumentu wykonuje się modernizacje istniejących nawierzchni.

Metody diagnostyki nawierzchni drogowej

Jeśli chodzi o techniki, którymi w swej pracy posługują się laboratoria drogowe, pracownicy laboratorium drogowego np. z grupy BARG, to pod względem diagnostyki nawierzchni należy tu wyróżnić przede wszystkim metody instrumentalne. badawcze, tzw. nieniszczące, wykonywane bezpośrednio na nawierzchni drogowej. Do podstawowych badań tego typu zaliczamy w szczególności pomiary dotyczące równości nawierzchni, ale też – jak wspomniano w poprzednim akapicie – nośności oraz cech przeciwpoślizgowych. Istnieje możliwość przeprowadzenia badań zarówno w przekroju poprzecznym, jak i podłużnym, do czego wykorzystuje się planograf lub profilograf laserowy (w zależności od klasy drogi) Jeśli chodzi o nośność nawierzchni, to w celach diagnostycznych wykonuje się badania metodą ugięć sprężystych z zastosowaniem tzw. belki Benkelmana zgodnie z normą  BN-70/8931-06. Dzięki temu możliwe jest wskazanie skutecznych sposobów na wzmocnienie nawierzchni drogowej. Oprócz tego wykorzystuje się również metodę natryskową w celu weryfikacji typu lepiszcza w nawierzchni. Do inwazyjnych badań diagnostycznych zaliczamy natomiast geologiczne odwierty rdzeniowe, dzięki którym można ocenić cechy kolejnych warstw w konstrukcjach drogowych.