Co decyduje o wytrzymałości gruntu?

Badania wytrzymałości gruntu są niezbędne przed przystąpieniem do realizacji inwestycji budowlanych. Na ich podstawie określa się, czy jest on dobrą podporą pod daną inwestycję. To bardzo ważne, ponieważ grunt uznawany jest za element konstrukcyjny, a to oznacza, że musi stanowić solidne oparcie. Jakie cechy gruntów wpływają na wartość jego wytrzymałości?

Od czego zależy wytrzymałość gruntów?

Wytrzymałość gruntu ma ścisły związek z jego parametrami fizycznymi i sposobem ukształtowania. Wiele zależy od uziarnienia, czyli formy i wielkości pojedynczych ziaren gruntu. Występują one w różnych kształtach, ich krawędzie mogą być zaokrąglone lub ostre. Im są ostrzejsze, tym lepiej się klinują, stawiając opór oddziałującej sile i zapobiegając powstawaniu odkształceń. A warto pamiętać, że to właśnie podatność na odkształcenia jest wartością wytrzymałości gruntu.

Kształt ziaren to jednak niejedyna właściwość wpływająca na wytrzymałość gruntu. Dla jej wielkości znaczenie ma również ich rodzaj, skład mineralny, wielkość i różnorodność (to czy w zbiorze znajdują się zarówno ziarna o małej, jak i dużej średnicy), a także ewentualne zanieczyszczenia znajdujące się między nimi. Bardzo istotną cechą gruntów jest też wilgotność. Zawartość wody lub innych substancji ciekłych w porach również decyduje o ich wytrzymałości.

W jaki sposób badana jest wytrzymałość gruntów?

Badanie wytrzymałości gruntu to ważny proces, który poprzedza wiele inwestycji budowlanych. Wykonuje się je w specjalistycznych laboratoriach na zlecenie. Takimi pomiarami zajmuje się między innymi laboratorium BGiS wykonujące badania gruntów i skał. Do przeprowadzenia rzetelnych pomiarów niezbędne są specjalistyczne urządzenia, między innymi aparat trójosiowego ściskania i aparat bezpośredniego ścinania.

Pierwszy z nich pozwala określić parametry wytrzymałościowe na podstawie naprężeń zachodzących w próbce. W zależności od rodzaju badania są to naprężenia efektywne lub całkowite. Wśród badań trójosiowych wyróżnia się trzy typy: UU, CD i CU. Badania bezpośredniego ścinania umożliwiają oznaczenie spójności i kąta tarcia wewnętrznego. Na próbkę umieszczoną w aparacie oddziałuje pionowa siła wywołująca naprężenia, a następnie jest ona ścinana. Wytrzymałość w tym przypadku określana jest na podstawie wielkości siły ścinającej.